De dingen en ik · vier theaterteksten
Piet Arfeuille - Cie De Koe - Abke Haring - Paul Pourveur
De dingen en ik bundelt vier theaterteksten uit de periode 2005-2011:
De wederopbouw van het Westen wit van Cie De Koe,
hoop van Abke Haring,
De zaak van Piet Arfeuille
en Bagdad blues van Paul Pourveur.
Stuk voor stuk teksten in een eigenzinnige taal. Ze zijn experimenteel, beeldend en ritmisch, en pas daarna narratief, anekdotisch of thematisch. Ze verbeelden een moment: het moment waarop de auteur stilstaat, rond zich kijkt en probeert de wereld te begrijpen.
Piet Arfeuille beëindigt in 1994 de regieopleiding aan de Toneelacademie Maastricht. Daarna volgt hij aan de Jekerstudio in Maastricht nog een jaar een masterclass internationale regie. Vanaf 1995 is hij werkzaam als freelance regisseur bij diverse gezelschappen zoals Theater De Schaduw in Ardooie (o.a. Bloedbruiloft, Memory Palace), het Kortrijkse Kunstencentrum Limelight (For the one and only) en Theater Antigone (Verloren Taal) in Kortijk, Theater Malpertuis (Dood de ouden, folter hun jongen en Vincent.Arthur.Marcel) in Tielt, Productiehuis Brabant (Are you ready, are you ready for love?), Metamorfosen (Theater Malpertuis) en De Wetten van Kepler (Woyzeck en Tagestöter) in Den Bosch. Vanaf 1998 krijgt hij diverse lesopdrachten aan de Toneelacademie van Maastricht en aan de Fontysacademie in Tilburg. Voor HET PALEIS maakt hij verschillende voorstellingen zoals Becoming stories (1998), Raadseltjes (2000), Orestes (2001), Romeo en Julia (2002) en Hamlet (2005). Voor Raadseltjes wordt hij genomineerd voor de Signaalprijs. Op 1 januari 2010 volgt Arfeuille Bob De Moor en Danny Keuppens op als artistiek leider van Theater Malpertuis.
De Koe werd in 1989 opgericht door Peter Van den Eede en Bas Teeken, leerlingen van het Antwerps conservatorium, onder leiding van Dora Van der Groen. Na enkele jaren met projectsubsidie te hebben gewerkt, werd het gezelschap in 1993 erkend en gesubsidieerd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Sinds haar ontstaan wordt de Koe omschreven als experimenteel, Bourgondisch, filosofisch, poëtisch, abstract, herkenbaar, grillig, vervreemdend, eenvoudig en verwarrend. Huidige vaste leden van De Koe zijn Natali Broodts, Willen de Wolf en Peter Van den Eede.
In de Studio Herman Teirlinck deed Abke Haring (1978) van zich spreken met haar afstudeerproject Nageslachtsfarce/genocide (2002). Ze tekende voor tekst en spel. Eens afgestudeerd blijft ze schrijven en spelen combineren. Nu eens in regies van andere regisseurs, dan weer met tekstmateriaal van eigen hand dat ze zelf met een aantal bondgenoten in scène zet. Vanaf januari 2010 is Abke Haring een van de vaste Toneelhuismakers. Eerder maakte Haring in Toneelhuis al eigen werk, Kortstond (2004) en Hoop (2006). Ze acteerde in Luk Percevals Het kouwe kind (2003) en Turista (2005), in Beats (2006) van Josse De Pauw, in Gerucht (2007) van Lotte van den Berg, in twee producties van Guy Cassiers - Mefisto for ever (2006) en Atropa. De wraak van de vrede (2008) - en in De indringer in regie van Peter Missotten (2010).
Paul Pourveur (1952) volgde aan het Rits te Brussel een opleiding filmmontage en bekwaamde zich verder in het scenarioschrijven. Aanvankelijk was hij werkzaam als scenarist voor film en televisie, maar midden jaren 1980 begon hij ook teksten voor theater te schrijven. In 1999 ontving Pourveur voor Stiefmoeders de Taalunie toneelschrijfprijs; in 2009, voor L'Abécédaire des temps modernes de Prix de la Critique/meilleur auteur (van de franstalige gemeenschap). Teksten van zijn hand zijn, Tirannie der hulpverlening - naar F. Pessoa (1985), Zevendrienul (1995), Contusione é minima (1998), Noorderlicht (1998), Stiefmoeders!! (1999), Le Coucher d'Yvette (1999), LILITH@ONLINE (2000), Locked In (2001), Dood Zand (2002), Shakespeare is dead, get over it! (2002), De moeder. van mijn moeder (2004), Bagdad Blues (2005), Tirannie van de Tijd (met Stefan Hertmans en Claire Swyzen) (2005), SIVAS (2006), Stormgek (met Pauline Mol) (2007), Godelieve & Clique (2010), Plot Your City (2011). In het Frans schreef hij L'homme Blanc (1989), Massacrilège (1992), Elle n'est pas moi (1992), La Minute Anacoustique (1993), Eau Rouge (2001), Les B@lges (met Jean Marie Piemme) (2002), Décontamination (2003), Marrakech (2006), LAbécédaire des Temps (Post)Modernes (2008).
