Shakespeare is dead, get over it!
Paul Pourveur
In Shakespeare is dead, get over it! (2003) volgen we Anna en William. Zij is een fanatieke Shakespeare-actrice, William werkt bij een multinational en is een militant anti-mondialist. Zij trachten een liefdesverhaal te beleven in een gefragmenteerde, chaotische wereld, getekend door een nietsontziende neoliberale globalisering, doorheen een onoverzichtelijke berg van meningen, beelden, referenties, dromen en driften.
Shakespeare is dead, get over it! wil een een afscheid zijn zonder nostalgie van het ‘dramatische’ theater en van het humanistische wereldbeeld – waarvan Shakespeare het symbool bij uitstek is. De tekst omarmt een nieuw postdramatisch/posthumanistisch universum en groeide uit tot een ijkpunt in de Nederlandstalige theaterliteratuur.
Uitgave i.s.m. het nieuwstedelijk
Paul Pourveur (1952) volgde aan het Rits te Brussel een opleiding filmmontage en bekwaamde zich verder in het scenarioschrijven. Aanvankelijk was hij werkzaam als scenarist voor film en televisie, maar midden jaren 1980 begon hij ook teksten voor theater te schrijven. In 1999 ontving Pourveur voor Stiefmoeders de Taalunie toneelschrijfprijs; in 2009, voor L'Abécédaire des temps modernes de Prix de la Critique/meilleur auteur (van de franstalige gemeenschap). Teksten van zijn hand zijn, Tirannie der hulpverlening - naar F. Pessoa (1985), Zevendrienul (1995), Contusione é minima (1998), Noorderlicht (1998), Stiefmoeders!! (1999), Le Coucher d'Yvette (1999), LILITH@ONLINE (2000), Locked In (2001), Dood Zand (2002), Shakespeare is dead, get over it! (2002), De moeder. van mijn moeder (2004), Bagdad Blues (2005), Tirannie van de Tijd (met Stefan Hertmans en Claire Swyzen) (2005), SIVAS (2006), Stormgek (met Pauline Mol) (2007), Godelieve & Clique (2010), Plot Your City (2011). In het Frans schreef hij L'homme Blanc (1989), Massacrilège (1992), Elle n'est pas moi (1992), La Minute Anacoustique (1993), Eau Rouge (2001), Les B@lges (met Jean Marie Piemme) (2002), Décontamination (2003), Marrakech (2006), LAbécédaire des Temps (Post)Modernes (2008).
