Een groep blinden wacht in het bos op de terugkeer van hun gids, een priester. Langzaam dringt echter tot hen door dat de priester dood is en dat ze op zichzelf aangewezen zijn. De blinden (1890) is een beklemmend verhaal over ontreddering , existentiële angst en een bijna beckettiaans wachten.

Maurice Maeterlinck schreef wat hijzelf 'statische drama's' noemde, waarin sfeerschepping, noodlotsdreiging en de onvatbare nabijheid van de dood belangrijker zijn dan de uiterlijke handeling. Zijn taal is alledaags en poëtisch en had een grote impact op de ontwikkeling vatn het moderne drama.
Maeterlinck kreeg de Nobelprijs voor Literatuur in 1911.

Vertaald door Erwin Mortier.

Maurice Maeterlinck (1869-1949) was een Belgisch Franstalig dichter, toneelschrijver, prozaïst en essayist, vertegenwoordiger van het symbolisme in de literatuur. In 1911 kreeg hij als enige Belg tot nu toe de Nobelprijs voor literatuur. De jury kende hem deze prijs toe 'uit waardering voor zijn veelzijdige literaire bedrijvigheid en in het bijzonder voor zijn dramatische werken die uitmunten door hun rijkdom aan verbeelding en poëtische kracht, en soms onder het mom van een sprookje, een diepe betekenis hebben waarbij zij tevens op een geheimzinnige wijze een beroep doen op de fantasie van de lezer of de toeschouwer'.
Tot zijn belangrijkste werken worden gerekend: Serres chaudes (dichtbundel, 1889), La princesse Maleine (toneel, 1889), het thans nog geregeld opgevoerde Pelléas et Mélisande (1892) dat door Claude Debussy werd getoonzet als opera (1902) en LOiseau bleu (toneel) dat in 1908 in Moskou werd gecreëerd.