Paul Pourveur
Paul Pourveur (1952) volgde aan het Rits te Brussel een opleiding filmmontage en bekwaamde zich verder in het scenarioschrijven. Aanvankelijk was hij werkzaam als scenarist voor film en televisie, maar midden jaren 1980 begon hij ook teksten voor theater te schrijven. In 1999 ontving Pourveur voor Stiefmoeders de Taalunie toneelschrijfprijs; in 2009, voor L'Abécédaire des temps modernes de Prix de la Critique/meilleur auteur (van de franstalige gemeenschap). Teksten van zijn hand zijn, Tirannie der hulpverlening - naar F. Pessoa (1985), Zevendrienul (1995), Contusione é minima (1998), Noorderlicht (1998), Stiefmoeders!! (1999), Le Coucher d'Yvette (1999), LILITH@ONLINE (2000), Locked In (2001), Dood Zand (2002), Shakespeare is dead, get over it! (2002), De moeder. van mijn moeder (2004), Bagdad Blues (2005), Tirannie van de Tijd (met Stefan Hertmans en Claire Swyzen) (2005), SIVAS (2006), Stormgek (met Pauline Mol) (2007), Godelieve & Clique (2010), Plot Your City (2011). In het Frans schreef hij L'homme Blanc (1989), Massacrilège (1992), Elle n'est pas moi (1992), La Minute Anacoustique (1993), Eau Rouge (2001), Les B@lges (met Jean Marie Piemme) (2002), Décontamination (2003), Marrakech (2006), LAbécédaire des Temps (Post)Modernes (2008).
